- μελωδικό
- melodik, ahenkli, kulağa hoş gelen
Ελληνικό – Τουρκικό Λεξικό. 2010.
μελωδικό
Look at other dictionaries:
εισαγωγή — Πράξη με την οποία ένα εμπόρευμα εισάγεται από χώρα του εξωτερικού στην εσωτερική αγορά. Στην εθνική λογιστική ονομάζονται ε. και οι ολικές ποσότητες εμπορευμάτων, οι οποίες σε μια ορισμένη περίοδο έχουν εισαχθεί από το εξωτερικό. Οι ε.… … Dictionary of Greek
εναρμόνιση — η 1. το να κάνει κανείς κάτι εύρυθμο, μελωδικό, αρμονικό (κυριολ. και μτφ.). 2. (μουσ.), η προσαρμογή της κατάλληλης μουσικής αρμονίας σε μελωδικό θέμα … Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого)
βαλς — (γαλλ. valse, γερμ. waltz). Χορός σε χρόνο τριών τετάρτων, που άνθησε τον 19o αι. Μακρινοί του πρόγονοι είναι οι γερμανικοί χοροί αλμάντ, λέντλερ κλπ., που ίσως ερμηνεύονταν με πιο ελεύθερο τρόπο. Ο όρος προέρχεται από το γερμανικό ρήμα walzen,… … Dictionary of Greek
γαλιάντρα — Στρουθιόμορφο πτηνό με γκρίζο φτέρωμα και δύο μαύρα στίγματα στις άκρες του στήθους, κάτω από τον λαιμό, με μελωδικό κελάηδημα. Η επιστημονική ονομασία του είναι κορυδαλλός ο κάλαντρος. Κατασκευάζει τη φωλιά του στο έδαφος και τα αβγά του έχουν… … Dictionary of Greek
γλυκύτητα — και γλυκότητα και γλυκότη, η (AM γλυκύτης, Μ και γλυκύτητα και γλυκότης και γλυκότητα) 1. γλυκιά γεύση, γλύκα 2. απόλαυση, ευχαρίστηση 3. γλυκύτητα στους τρόπους, ευγενική συμπεριφορά μσν. νεοελλ. 1. ερωτική ηδονή 2. ευτυχία 3. ευχάριστο,… … Dictionary of Greek
εμβατήριο — Μουσική οργανική σύνθεση σε διμερή ρυθμό, τον οποίο υπαγορεύει η ανάγκη του ομαδικού και ομοιόμορφου βαδίσματος. Το είδος αυτό έχει αρχαιότατη προέλευση. Στην αρχαιότητα, οι θρησκευτικές ή στρατιωτικές πομπές, καθώς και οι χορωδοί της αρχαίας… … Dictionary of Greek
ενήχημα — ἐνήχημα, το (AM) [ενηχώ] μσν. 1. έκφραση, εκδήλωση, απήχημα 2. (θυζ. μουσ.) σύντομη μουσική φράση που ψάλλεται πριν από τον υπό εκτέλεση ύμνο, στο μελωδικό διάγραμμα τού ήχου, στον οποίο ανήκει και στον φθόγγο τής βάσεως του, για να χρησιμεύσει… … Dictionary of Greek
εναρμονιστής — ο μουσ. 1. αυτός που γνωρίζει τους κανόνες τής αρμονίας και προσαρμόζει σ ένα μελωδικό θέμα την κατάλληλη μουσική αρμονία 2. αυτός που προσαρμόζει σε αρμονικό σύνολο 3. ο άνθρωπος που εναρμονίζει τις διάφορες συστοιχίες τών εκκλησιαστικών… … Dictionary of Greek
εναρμόνιση — η 1. η πράξη τού εναρμονίζω, το να κάνει κανείς κάτι ταιριαστό, αρμονικό, και μτφ. το να κάνει κανείς κάτι να συμφωνήσει, να ταιριάσει, να ευθυγραμμισθεί με άλλο 2. μουσ. η προσαρμογή τής κατάλληλης μουσικής αρμονίας, τής αρμονικής συνοδείας σ… … Dictionary of Greek
ηδυμελής — ές (AM ἡδυμελής, Α δωρ. τ. ἁδυμελής, αιολ. τ. ἁδυμελής, ές, ποιητ. θηλ. ἡδυμέλεια) αυτός που τραγουδάει γλυκά, αρμονικός, γλυκύφθογγος, μελωδικός («ἁδυμελεῑ δ ἐξάρχετε φωνᾷ», Πίνδ.) μσν. αρχ. αυτός που ηχεί γλυκά. επίρρ... ηδυμελώς με γλυκύτητα,… … Dictionary of Greek
καλλίπνους — καλλίπνους, ουν και οος, οον (AM) αυτός που αναδίδει ευχάριστη οσμή, που ευωδιάζει αρχ. εκείνος που βγάζει μελωδικό ήχο. [ΕΤΥΜΟΛ. < καλλ(ι) * + πνους (< πνοῦς «πνοή»), πρβλ. μικρό πνους, ολιγό πνους] … Dictionary of Greek
